Α ναρωτηθήκατε ποτέ πώς το άσχημο ποντίκι που εμπνεύστηκε ο Γουώλτ Ντίσνεϊ την δεκαετία του 30 κατόρθωσε να αναδειχθεί ανάμεσα στις συμπαθέστερες φιγούρες που γέννησε το πενάκι των σκιτσογράφων; Η απάντηση είναι ενδιαφέρουσα καθώς δεν κρύβεται στη μαγική συνταγή που συνέλαβε με μιας,η δημιουργική ομάδα της εταιρίας του Ντίσνεϊ, αλλά σε μια σταδιακή πορεία, που μοιάζει με ένα βιολογικό φαινόμενο και εκμεταλλεύεται ένα άλλο.



Πράγματι όποιος παρακολουθήσει την πορεία των διαδοχικών μεταμορφώσεων του Μόρτυ (του πρωταρχικού σκίτσου που δημιούργησε ο Ντίσνεϊ), ως τη σύγχρονη μορφή του, τον Μίκυ, διαπιστώνει ότι έχει πολλές ομοιότητες με την οργανική εξέλιξη.
Το πενάκι του σκιτσογράφου δοκιμάζοντας διάφορα χαρακτηριστικά της φιγούρας, μονιμοποιεί εκείνα που προσεγγίζουν το γούστο των αναγνωστών του, μέχρι να την αναδείξουν στη βιωσιμότερη και επικρατέστερη των σύγχρονων κόμικς.


Αν αναρωτηθείτε ποια χαρακτηριστικά του Μίκυ τον κατέστησαν αγαπητό στο κοινό του, την απάντηση την δίνει ο Κόνραντ Λόρεντζ, ο ιδρυτής του κλάδου της Ηθολογίας, της επιστήμης της συμπεριφοράς.
Ο Λόρεντζ λοιπόν υποστήριξε ότι τα παιδικά χαρακτηριστικά προκαλούν τη συμπάθεια των ενηλίκων για τα παιδιά και συνεπώς τη φροντίδα και την προστασία τους, που ως ένα είδος εξελικτικής προσαρμογής, συμβάλει στη διαιώνιση του είδους. Καθόρισε μάλιστα επακριβώς τα χαρακτηριστικά που πυροδοτούν τη συμπάθεια ως εξής:

  • Μεγάλο κεφάλι συγκριτικά με το υπόλοιπο σώμα
  • Παχουλά μάγουλα
  • Προεξέχον και μεγάλο μέτωπο συγκριτικά με τα υπόλοιπα οστά του προσώπου
  • Μεγάλα μάτια και αυτιά
  • Μικρή μύτη
  • Στρογγυλό σώμα
  • Kοντά και παχιά άκρα
Όσοι εκ των αναγνωστών δυσπιστούν για το ότι ο Μίκυ… εξελίχθηκε αποκτώντας σταδιακά τα χαρακτηριστικά που προκαλούν συμπάθεια, δεν έχουν παρά να πατήσουν εδώ. Θα οδηγηθούν στο εξαιρετικό άρθρο του εξελικτικού Stephen Jay Gould που δημοσίευσε το περιοδικό Natural History το 1975.


Όλοι οι υπόλοιποι, όταν πηγαίνουν στα καταστήματα παιδικών παιχνιδιών να αγοράσουν τα συμπαθέστατα αρκουδάκια, θα γνωρίζουν πλέον γιατί οι κατασκευαστές τους τα έχουν φτιάξει έτσι, κι όχι αλλιώς.