Έ χω αρκετές φορές αναρωτηθεί για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που έχει καθένα από τα δυο είδη απεικονίσεων - φωτογραφικές ή ζωγραφικές - στην παρουσίαση οργανισμών και γενικότερα βιολογικών δομών στα σχολικά εγχειρίδια.
Οι πρώτες είναι φυσικά ακριβέστερες και υπεισέρχεται σε αυτές λιγότερο - όχι όμως καθόλου - ο υποκειμενισμός αυτού που τις έχει τραβήξει. Όμως είναι πολύ "ριζωμένες" σε αυτό στο οποίο ο φωτογράφος έχει εστιάσει, ώστε να δείχνουν το σ υ γ κ ε κ ρ ι μ έ ν ο κύτταρο, το σ υ γ κ ε κ ρ ι μ έ ν ο  άνθος, τον σ υ γ κ ε κ ρ ι μ έ ν ο ιστό.  
Αντιθέτως οι δεύτερες, αν και έχουν το μειονέκτημα ότι είναι υποκειμενικές και επηρεασμένες από το πνεύμα της εποχής και τα αισθητικά κριτήριά της, έχουν το πλεονέκτημα ότι δεν δείχνουν την συγκεκριμένη δομή, αλλά τα γ ε ν ι κ ά  χαρακτηριστικά της, κάτι δηλαδή σαν την σύνοψη της πλατωνικής ιδέας του αντικειμένου που απεικονίζουν.
Οι σκέψεις αυτές ήρθαν στον νου μας, διότι έπεσα τυχαία πάνω στα σχέδια που έκανε ο Camillo Golgi (ναι ο γνωστός Golgi που έχει πιστωθεί την ανακάλυψη του ομώνυμου οργανιδίου), από τη μικροσκοπική παρατήρηση νευρώνων που έκανε το 1875 χρησιμοποιώντας μιας δικής του επινόησης χρωστική.
Είναι τόσο όμορφα, που θα μπορούσαν να ανατυπωθούν, είτε για να κοσμήσουν έναν τοίχο του δωματίου μας, ή ως μοτίβο σε ένα Τ-shirt.
Παραθέτουμε λοιπόν δίπλα δίπλα, το σχέδιο του Golgi (είναι νευρώνες από οσφρητικό βολβό σκύλου) και μια φωτογραφία ηλεκτρονικού μικροσκοπίου. Δεν έχετε παρά να διαλέξετε ποιο σας αρέσει, και για ποια χρήση...