Α πό τη ζωή του δεν έλειπε τίποτε που να μην μπορούσε να γίνει μέρος ενός συναρπαστικού κινηματογραφικού σεναρίου: Ένα φτωχόπαιδο μιας πολυμελούς οικογένειας, τα οικονομικά προβλήματα της οποίας, τον ανάγκασαν να διακόψει το σχολείο και να αρχίσει να δουλεύει στα 14 του. 
Ένας, σχεδόν, αυτοδίδακτος τοπογράφος που άσκησε στην ύπαιθρο της Ουαλίας πρακτική γεωγραφία και φυσιογνωσία και που συγκινήθηκε από τις δυσκολίες των αγροτών της περιοχής ώστε να συγγράψει ένα βιβλίο που τις εξιστορούσε. 
Ένας περιστασιακός δάσκαλος που εντρύφησε στο έργο του γεωλόγου Charles Lyell, του δημογράφου Malthus και του φυσιοδίφη Alexander von Humboldt. 
Ένας φυσιοδίφης που ξεκίνησε μια τολμηρή αποστολή συλλογής και πώλησης δειγμάτων φυτών και ζώων μαζί με τον πιστό φίλο του εντομολόγο Henry Walter Bates στην κοιλάδα του Αμαζονίου. 
Ένας συγγραφέας που από τα βιβλία που συνέγραψε για τις περιπέτειές του στον Αμαζόνιο και στον Ρίο Νέγκρο, καθιερώθηκε ως αναγνωρισμένος φυσιοδίφης, ώστε να χρηματοδοτηθεί μια οκταετής αποστολή στο Μαλαϊκό Αρχιπέλαγος κατά τη διάρκεια της οποίας διήνυσε 14.000 μίλια και συνέλεξε 126.000 δείγματα φυτών και ζώων. 
Όλες αυτές οι ιδιότητες, αναφέρονται σε μια μεγάλη προσωπικότητα της βιολογίας που γεννήθηκε σαν σήμερα, την 8η Ιανουαρίου του 1823, της οποίας η συμβολή στην επιστήμη ήταν εξίσου μεγάλη με την ταπεινότητα.

Πρόκειται για τον Alfred Russel Wallace, τον Βρετανό φυσιοδίφη ο οποίος διετύπωσε ανεξάρτητα από τον Κάρολο Δαρβίνο τη θεωρία της εξέλιξης, διά της φυσικής επιλογής.


Ο Wallace το 1855 και ενώ βρισκόταν στη Βόρνεο, επεξεργαζόμενος τις παρατηρήσεις που είχε κάνει, κατέληξε σε μια σειρά συμπερασμάτων που συμπεριελήφθηκαν σε ένα άρθρο το οποίο είχε τον τίτλο: “Επί του νόμου ο οποίος ελέγχει την εισαγωγή νέων ειδών" και στο οποίο υπεστήριζε ότι όλα τα νέα είδη δημιουργούνται κοντά (τοπικά και χρονικά) σε προϋπάρχοντα συγγενικά είδη.
Ήταν αυτό το άρθρο το οποίο όταν έπεσε στην αντίληψη του επιφανούς γεωλόγου Charles Lyell, τον έκανε να σπεύσει να ειδοποιήσει τον φίλο του Κάρολο Δαρβίνο -του οποίου η εργασία ακόμη δεν είχε δημοσιευτεί-, για την ύπαρξη μιας ταυτόσημης και ανταγωνιστικής θεωρίας για την εξέλιξη των ειδών. 
Έτσι ξεκίνησε μια αλληλογραφία ανάμεσα στον Δαρβίνο και τον Wallace, μέρος της οποίας ήταν και ένα έγγραφο που ο Wallace είχε τιτλοφορήσει ως: "Επί της τάσης των ποικιλιών να απομακρύνονται αδιαλείπτως από τον αρχικό τύπο".

Ο Δαρβίνος εντυπωσιάστηκε από την σύμπτωση των συμπερασμάτων του Wallace με τα δικά του, ανησύχησε όμως, μήπως ο νεαρός φυσιοδίφης τον προλάβει και ανακοινώσει πρώτος τα αποτελέσματα μιας εργασίας στην οποία ο ίδιος είχε αφιερώσει 20 χρόνια. Έτσι παρακινούμενος και από τον φίλο του Lyell συνέγραψε ένα περιληπτικό άρθρο στο οποίο περιέγραφε την ιδέα του για την εξέλιξη διά της φυσικής επιλογής, με σκοπό την παρουσίασή του στη Λινναία Εταιρεία την 1η Ιουλίου του 1858, φροντίζοντας ωστόσο, στην ίδια συνεδρίαση να παρουσιαστεί και η εργασία του Wallace, τον οποίο δεν ήθελα να αδικήσει. 
Η παρουσίαση, που προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον, έγινε εν αγνοία του Wallace, ο οποίος πληροφορήθηκε το γεγονός μετά την πραγματοποίησή του. Στο μεταξύ ο Δαρβίνος είχε ήδη αποδυθεί στη συγγραφή της "Προέλευσης των ειδών διά της φυσικής επιλογής" η οποία εκδόθηκε το 1859.

Ο Wallace επέστρεψε στην Αγγλία το 1862 έχοντας την φήμη ενός καταξιωμένου φυσιοδίφη και γεωγράφου, αλλά έχοντας χάσει τα πρωτεία στη διατύπωση της ιδέας της εξέλιξης διά της φυσικής επιλογής. Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι ο ίδιος, ένας μετριοπαθής άνθρωπος, ποτέ δεν παραπονέθηκε γι' αυτό, αναγνωρίζοντας την πρωτοκαθεδρία του Δαρβίνου και διατελώντας για όλο το διάστημα της ζωής του ένας ένθερμος υποστηρικτής του.

Μετά την επιστροφή του στην Αγγλία ο Wallace εκδήλωσε ένα πλήθος ενδιαφερόντων, από τον πνευματισμό ως τον σοσιαλισμό, συνέγραψε άρθρα, πραγματοποίησε διαλέξεις και το 1905 εξέδωσε μια δίτομη αυτοβιογραφία του με τίτλο "Η ζωή μου". Εκλέχτηκε μέλος της Βασιλικής Εταιρείας, της κορυφαίας επιστημονικής ένωσης της Βρετανίας και τιμήθηκε με το Βασιλικό μετάλλιο, το χρυσό μετάλλιο της Λινναίας Εταιρείας και το πρώτο Darwin-Wallace μετάλλιο. Η βρετανική κυβέρνηση τον ενέταξε στο Τάγμα της Τιμής. Ο Wallace απεβίωσε την 7η Νοεμβρίου του 1913.