Τ o 13χρονο παιδί περίμενε με αγωνία να έρθει αυτό το Σάββατο του 1969. Μετά τη λήξη των μαθημάτων θα πήγαινε με τους φίλους του να δουν μια ταινία που ήδη κέντριζε τη φαντασία τους. Πρώτα όμως έπρεπε να αψηφήσουν τις συστάσεις της αυστηρής καθηγήτριας-να μη χάνουν τον καιρό τους με χαζοταινίες κινουμένων σχεδίων- και φυσικά να μαζέψουν δραχμή, δραχμή το αντίτιμο του εισιτηρίου που θα τους έβαζε στην κινηματογραφική αίθουσα.
Ο τίτλος της ταινίας ήταν Φαντασία και αποτελούσε την 6η κατά σειρά εκδοχή μιας πρώτης που είχε βγει από τα στούντιο της Γουόλτ Ντίσνεϊ της το 1940. H ταινία περιελάμβανε 8 μέρη των οποίων οι ασύνδετες θεματικά ιστορίες, ομογενοποιούνταν από την κομψή αισθητική των κινουμένων σχεδίων του Ντίσνεϋ και τα αποσπάσματα έργων του κλασικού ρεπερτορίου (Μπαχ, Τσαϊκόφσκυ, Σούμπερτ, Μπετόβεν, Μουσόργκσκυ, Στραβίνσκυ).
Το 4ο μέρος της, μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Ο Ντίσνεϋ σχεδίαζε να παρουσιάσει σε αυτό κάτι που δεν είχε παρουσιαστεί ποτέ ως τότε στον κινηματογράφο, όπως η δημιουργία των πλανητών, η εμφάνιση της ζωής στη Γη, η Εξέλιξή της και η ακμή και το τέλος της εποχής των δεινοσαύρων. 
Για να εξασφαλίσει μάλιστα, την επιστημονική ακρίβεια, προσέφυγε στις υπηρεσίες δύο επιστημόνων. Του Edwin Hubble, του αστρονόμου που πιστώνεται την ανακάλυψη πως το Σύμπαν διαστέλλεται και του Julian Huxley, του βιολόγου, που συνέβαλε στην ανάπτυξη της Συνθετικής Θεωρίας με την οποία η εξελικτική βιολογία απέκτησε μια νέα πνοή.
Και πράγματι στον αρχικό σχεδιασμό του μέρους αυτού, περιλαμβανόταν όλη η ακολουθία των δραματικών γεγονότων που οδήγησαν από την εμφάνιση της ζωής, στην εμφάνιση των θηλαστικών και στη θριαμβική έλευση του ανθρώπου και του πολιτισμού του.

Ωστόσο ο Ντίσνεϋ, που απεδείχθη τόσο διορατικός, όταν προσέθετε στην ταινία του σύγχρονα στοιχεία της επιστημονικής έρευνας από την Αστρονομία και την Εξελικτική Βιολογία, δείλιασε μπροστά στο ενδεχόμενο μια πολυέξοδη παραγωγή να οδηγηθεί σε οικονομικό ναυάγιο, εξαιτίας του μποϋκοτάζ με το οποίο θα την αντιμετώπιζαν οι δημιουργιστές.
Έτσι ζήτησε να απαλειφθεί από την ταινία η εξέλιξη του ανθρώπου, αλλά και η δημιουργία του πρώτου εμβίου όντος από την άβια ύλη. Ακόμη κι έτσι, όμως το μήνυμα της εξέλιξης που εξέπεμπε η ταινία ήταν τόσο σαφές, ώστε το συγκεκριμένο απόσπασμά της να ενταχθεί στο εκπαιδευτικό εποπτικό υλικό για την προώθηση της ιδέας της Εξέλιξης στα Αμερικανικά σχολεία για πολλές δεκαετίες.
Δείτε λοιπόν ένα απόσπασμα από το μέρος αυτό. Μαζί με την ομορφιά των εικόνων, θα χαρείτε και τη μουσική του Ίγκορ Στραβίνσκυ που το επενδύει, από το έργο του: Ιεροτελεστία της Άνοιξης.