Ένα σαββατόβραδο του 1958 το γυμναστήριο του Γυμνασίου της πόλης Albion του Μίσιγκαν είχε ετοιμαστεί για τη διεξαγωγή ενός περίεργου χορού. Ο χορός είχε ονομαστεί "χορός Σολκ" - από το όνομα του επιστήμονα που  εφηύρε το 1955 το εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας - και ήταν προγραμματισμένος στο πλαίσιο της 5ετούς εκστρατείας της Αμερικανικής κυβέρνησης, για την καταπολέμηση της δυσπιστίας των νέων έναντι του εμβολιασμού.

Το γυμναστήριο είχε φωτιστεί και ήδη από τα ηχεία ακούγονταν όλες οι ροκ επιτυχίες της εποχής, με πρώτες και καλύτερες αυτές του Έλβις Πρίσλεϋ, ο οποίος συμπεριλαμβανόταν μεταξύ των υποστηρικτών της καμπάνιας υπέρ του εμβολιασμού. 

Υπήρχε όμως μια προϋπόθεση για να συμμετάσχουν τα αγόρια και τα κορίτσια στον χορό του σχολείου τους. Ή να προτείνουν το μπράτσο τους για να εμβολιαστούν ή να επιδείξουν απόδειξη ότι είχαν ήδη εμβολιαστεί.

Έκτοτε τα χρόνια πέρασαν και το φρικτό νόσημα έχει εξαλειφτεί. Η ανοησία όμως όσων θεωρούν ηθικό εκμαυλισμό των νέων την προτροπή για προστασία της υγείας τους, των συγγενών τους και της κοινωνίας, μάλλον όχι.