Τo 1976 o Φώτης Καφάτος στον πρόλογο του βιβλίου "Εισαγωγή στη σύγχρονη Βιολογία" σημείωνε:

"Μα το πιό σημαντικό στοιχείο της σύγχρονης βιολογίας δεν είναι οι πληροφορίες αλλά το κλίμα της. Είναι ένα κλίμα ελεύθερο και δημιουργικό που δε δέχεται αυθεντίες και κριτικάρει κάθε τι το παραδεγμένο, αλλά και που ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία. Στα δημιουργικά εργαστήρια οι καθηγητές και οι φοιτητές δουλεύουν πλάι-πλάι στην έρευνα, με βάση την ισότητα και τον αλληλοσεβασμό. Ανταλλάσσουν διαρκώς ιδέες, και κανείς δεν ξενίζεται πως οι πιό δημιουργικές συχνά προέρχονται από τους εικοσάχρονους. Το κλίμα αυτό είναι σημαντικό, γιατί επιστήμη δεν είναι ένα σύνολο πληροφοριών, αλλά ένας τρόπος της σκέψης. Είναι μια στάση αμφιβολίας για κάθε τι παραδεδεγμένο, μια στάση αυτοπεποίθησης, πως ναι, μπορούμε να καταλάβουμε ποιοί είμαστε και που πάμε, και να επέμβουμε. Στη χρυσή της αυτή εποχή δεν είναι παράξενο πως η βιολογία τραβάει σήμερα δημιουργικά νέα μυαλά, από τη χημεία, τη φυσική, τα μαθηματικά."
Όση αλήθεια έκρυβαν οι παραπάνω γραμμές όταν γράφονταν, άλλη τόση διατηρούν στις παραπάνω από 4 δεκαετίες που έχουν μεσολαβήσει από τότε. Μια σύντομη αναδρομή στα ορόσημα των μεγάλων βιολογικών ανακαλύψεων αποκαλύπτει ότι στην πλειονότητά τους επιτεύχθηκαν από νεαρούς επιστήμονες.