Τον Νοέμβριο του 1967 κυκλοφόρησε ο δίσκος των Beatles, «Magical Mystery Tour». Το ενδιαφέρον για τον δίσκο αυτόν - soundrack μιας τηλεοπτικής ταινίας - δεν είναι μόνο επετειακό και η ανάρτηση θα άξιζε να γίνει, μόνο και μόνο, για να θυμηθούμε δυο τραγούδια του: το «Penny Lane» και το «Your Mother Should Know» που προσωπικά - ιδίως το πρώτο - τα θεωρώ από τα καλύτερά τους. 

Το ενδιαφέρον λοιπόν είναι ότι μας δίνει ένα ακόμη δείγμα του γεγονότος ότι οι νεαροί από το Λίβερπουλ δεν έγραφαν μουσική, μόνο. Διάβαζαν, επίσης ποίηση και γενικότερα λογοτεχνία, που επηρέαζε τη συγγραφή των στίχων τους, αλλά και την ατμόσφαιρα της μουσικής τους. 
Ένα προηγούμενο δείγμα, είχα δώσει σε μια ανάρτηση, πριν από έναν περίπου χρόνο, με αφορμή μια τυχαία «προσγείωσή» μου, σε μια από τα δισεκατομμύρια σελίδων του διαδικτύου. 

Edward Lear
Σε αυτήν λοιπόν τη σελίδα ανακάλυψα ότι ο Lear, που αναφέρεται στο «Paperback writer», του Revolver, ως συγγραφέας χαρτόδετων βιβλίων, ήταν υπαρκτό πρόσωπο: Ήταν ο Edward Lear, ένας συγγραφέας του 19ου αιώνα, εκπρόσωπος της «λογοτεχνίας του παραδόξου», αλλά και - ελληνικού ενδιαφέροντος - ζωγράφος, καθώς είχε αποτυπώσει τη φυσική ομορφιά της Ελλάδας, αρχαιολογικούς χώρους της και εικόνες της καθημερινής ζωής των κατοίκων της, κατά τη διάρκεια των πολυάριθμων επισκέψεών του στη χώρα μας.




Ε λοιπόν στον μνημονευόμενο δίσκο, το «Magical Mystery Tour» υπάρχει ένα τραγούδι με τίτλο: «I Am the Walrus» (Είμαι ο θαλάσσιος ίππος) τους στίχους του οποίου ο Lennon εμπνεύστηκε διαβάζοντας ένα ποίημα που περιέχεται στο βιβλίο του Lewis Carroll: «Μέσα από τον καθρέφτη, και τι βρήκε η Αλίκη εκεί») και έχει τίτλο: «Ο θαλάσσιος ίππος και ο ξυλουργός». 
Ο Lennon στον οποίο άρεσε η παραδοξολογία και η αυτόματη γραφή πήρε τον θαλάσσιο ίππο του ποιήματος του Carroll και με βάση αυτόν, έχτισε ένα σουρεαλιστικό στίχο τον οποίο, ούτε διανοούμαι να μεταφράσω. Όμως το πνεύμα του δεν απέχει πολύ από το πνεύμα του πρωτοτύπου του.

Lewis Carroll


Ας πω και μια τελευταία κουβέντα. Με εμπνέει κι εμένα - κι όλους τους ομοτέχνους μου βιολόγους το συγκεκριμένο βιβλίο του Carroll, καθώς σε αυτό περιέχεται η πεμπτουσία της Εξελικτικής Βιολογίας. Σε μια σελίδα του λοιπόν, η Βασίλισσα λέει στην Αλίκη: «Αν θέλεις να παραμένεις στην ίδια θέση, πρέπει να τρέχεις διαρκώς» ή στη γλώσσα της Εξελικτικής Βιολογίας: αν θέλεις να είσαι διαρκώς προσαρμοσμένος στο περιβάλλον σου, πρέπει να αλλάζεις συνεχώς. 

Η φαινομενική αυτή παραδοξολογία - να βρίσκεσαι στην ίδια θέση, ενώ μετατοπίζεσαι διαρκώς - ενέπνευσε έναν εξελικτικό βιολόγο, τον Leigh Van Valen, να διατυπώσει την «Υπόθεση της Κόκκινης Βασίλισσας». Σύμφωνα με την υπόθεση αυτή, αν προκύψει τυχαία μια προσαρμογή σε έναν πληθυσμό θηραμάτων, που τα κάνει να τρέχουν γρηγορότερα από τους γονείς τους, η προσαρμογή αυτή θα ασκήσει επιλεκτική πίεση στους θηρευτές τους, ώστε να ευνοηθούν όσοι από αυτούς τρέχουν επίσης γρηγορότερα από τους γονείς τους.

Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι, να μην αποκτά κανένα από τα δύο είδη ένα μόνιμο προβάδισμα έναντι του άλλου, καθώς σε αυτήν την κούρσα εξοπλισμών κάθε βελτίωση στις αμυντικές δεξιότητες του θηράματος αντισταθμίζεται από μια βελτίωση στις επιθετικές δεξιότητες του θηρευτή του και αντίστροφα.